U nastavku ove detaljne analize saznaćete kako je marihuana korišćena u drevna vremena i kakve su se sve bolesti mogle tretirati sa njom.
Kanabis ili marihuana je korišćena od strane ljudi hiljadama godina, a najviše u medicinske i u rekreativne svrhe. Njena svestranost i efikasnost u lečenju širokog spektra bolesti učinili su je veoma vrednom biljkom u mnogim drevnim civilizacijama.
Upotrebljavana je kao anestetik za ublažavanje bolova tokom hirurških zahvata u drevnoj Kini. Marihuana ima lekovita svojstava za lečenje hemoroida, zapaljenja, pa čak i glaukoma u drevnom Egiptu. Takođe 0na ima veliki značaj i u verskim ritualima u drevnoj Indiji.
A sada ćemo da analiziramo nekoliko načina na koje je marihuana korišćena u starom svetu.
Marihuana u drevnoj Kini – anestezija i kreme
Drevni Kinezi su marihuanu upotrebljavali kao anestetik prilikom izvođenja hirurških intervencija. Ova neverovatna lekovita biljka je prvi put zabeležena u Pen Cao Čingu, drevnom kineskom medicinskom tekstu koji je napisao car Šen Nung 2737. godine pre nove ere. Ne samo da je u tekstu opisana upotreba marihuane kao anestetika, već su navedena i njena lekovita svojstva, kao što su sposobnost ublažavanja bolova, smanjenja upale i podsticanja zarastanja rana.
Ali stari Kinezi se nisu oslanjali samo na oralnu konzumaciju marihuane za hirurške procedure. Takođe su je koristili u obliku topikalne masti, nanošene direktno na kožu pre operacije. Verovalo se da ova metoda obezbeđuje efikasniji oblik ublažavanja bolova, jer su aktivna jedinjenja u marihuani, kao što su THC i CBD, bila u stanju da prodru u kožu i brže dođu u krvotok. Anestetička svojstva marihuane su bila toliko cenjena da je korišćena u hirurškim zahvatima sve do 19. veka pre nego što je zamenjena naprednijim oblicima anestetika, kao što su hloroform i etar.
Marihuana u drevnom Egiptu – hemoroidi, upale i glaukom
U drevnim egipatskim zapisima i medicinskih papirusima stoji da se marihuana koristila u medicinske svrhe u starom Egiptu. Jedna od najranijih poznatih referenci o medicinskoj upotrebi marihuane može se naći u Ebersovom papirusu, medicinskom tekstu koji datira iz 1550. godine pre nove ere. Papirus opisuje upotrebu marihuane za lečenje hemoroida, upala i glaukoma.
Pored toga, postojali su arheološki nalazi polena marihuane u grobnicama starih Egipćana, što sugeriše da je možda korišćen i u pogrebnim ritualima.
Da bi lečili hemoroide, stari Egipćani su mešali biljku sa drugim sastojcima, kao što su med i smirna, da bi stvorili moćnu mast koja se nanosila direktno na zahvaćeno područje. Stari Egipćani su takođe koristili marihuanu kao lek za razna stanja očiju, uključujući glaukom, upalu i crvenilo.
Drevna Indija – Religijski rituali
Drevni Indijci imaju dugu istoriju upotrebe marihuane u verskim i duhovnim ritualima. Verovali su da biljka ima moć da ih približi božanskom i često se koristila u ritualima za promovisanje duhovnog rasta i razumevanja. Biljka se smatrala svetom i često se koristila u prinošenju bogovima i u verskim ceremonijama.
Upotreba marihuane u drevnoj Indiji nije bila ograničena samo na duhovne prakse. Marihuana je korišćena i u medicinske i terapeutske svrhe.
Verovalo se da biljka ima lekovita svojstva i da se koristila za lečenje raznih bolesti, kao što su bol, nesanica i anksioznost. Drevni indijski medicinski sistem, ajurveda, takođe je koristio marihuanu kao deo svog režima lečenja. Biljka je korišćena da uravnoteži energiju tela i unapredi opšte zdravlje i blagostanje.
Antička Grčka – marihuana za krvarenje iz nosa…
Stari Grci su bili poznati po svom širokom poznavanju medicine i upotrebi raznih biljaka za lečenje. Jedna od ovih biljaka bila je marihuana, koju su koristili za lečenje raznih stanja, uključujući krvarenje iz nosa. Verovalo se da antiinflamatorna svojstva marihuane pomažu u smanjenju upale u nosnim prolazima, dok njena adstringentna svojstva pomažu u sužavanju krvnih sudova, čime se zaustavlja krvarenje.
Grčki lekar Galen je u svojim medicinskim tekstovima pisao o upotrebi marihuane kao nazalnog dekongestiva i kao leka za krvarenje iz nosa. On je opisao kako su osušeni listovi biljke izgnječeni i pomešani sa drugim sastojcima, kao što su tamjan i smirna, da bi se napravio oblog, koji se zatim stavljao na nozdrve da bi se zaustavilo krvarenje.
Upotreba marihuane kao leka za krvarenje iz nosa nije bila ograničena samo na stare Grke. U stvari, to je bila uobičajena praksa u drevnoj medicini, a koristili su je i Rimljani i druge kulture. Efikasnost ovog tretmana je bila dobro poznata i nastavila se koristiti vekovima pre pojave moderne medicine.
Stari Rim – bol u ušima i rekreativna upotreba
Poznato je da su stari Rimljani koristili marihuanu i u medicinske i u rekreativne svrhe. Prema istorijskim tekstovima, rimski prirodnjak Plinije Stariji pisao je o upotrebi marihuane kao leka protiv bolova u ušima i gihta u svojoj knjizi Prirodna istorija, napisanoj u prvom veku nove ere. Rimljani su marihuanu koristili i kao sedativ, mešajući je sa drugim biljem kako bi stvorili umirujući efekat.
Pored toga, poznato je da su stari Rimljani koristili marihuanu u rekreativne svrhe. Rimski pesnik Ovidije je u svom delu Tristija pisao o „vencu od konoplje“ koji je korišćen da „otera brigu“ i uspava. Štaviše, u drevnim rimskim naseljima pronađeni su arheološki dokazi kao što su glinene lule i grnčarija koja prikazuje listove marihuane, što dalje ukazuje na njenu rekreativnu upotrebu. Veruje se da su biljku marihuane u Rimsko carstvo donele osvajačke trupe iz Egipta, gde je korišćena u medicinske svrhe.
Marihuana u drevnoj centralnoj Aziji – bolesti i hrabrost u borbi
Drevna centralna Azija je bila dom nekoliko kultura koje su marihuanu koristile i u medicinske i u rekreativne svrhe. Poznato je da su Skiti, nomadsko pleme koje je naseljavalo region od 9. veka pre nove ere do 4. veka nove ere, koristilo marihuanu u ritualnim ceremonijama.
Bacali bi osušeno lišće i cvetne vrhove biljke na vrelo kamenje da bi stvorili gust dim, koji bi potom udisali. Verovalo se da je to učinjeno da bi se izazvale halucinacije i da bi se komuniciralo sa duhovnim svetom. Skiti su marihuanu koristili i u medicinske svrhe, za lečenje raznih stanja, kao što su glavobolja, zubobolja i ublažavanje bolova tokom porođaja.
Još jedna drevna kultura u centralnoj Aziji koja je koristila marihuanu bila je sogdijska civilizacija, koja je živela u regionu od 5. veka pre nove ere do 8. veka nove ere. Koristili su marihuanu u verskim ritualima, ali i kao oblik valute. Trgovali bi biljkom sa drugim kulturama, kao što su Kinezi i Indijci, za robu kao što su svila, začini i drago kamenje.
Sogdijci su marihuanu koristili i u medicinske svrhe, za lečenje stanja kao što su giht i reumatizam, kao i za ublažavanje bolova tokom operacije. Tome u prilog govori i činjenica da su Sogdijci koristili reč „kanabis“ da opišu biljku, što u prevodu znači „način da se oslobodimo bola“.
Drevna nomadska plemena stepa centralne Azije takođe su koristila marihuanu da bi se naduvala pre nego što bi krenula u bitku. Skiti i Sarmati su verovali da biljka ima moćna svojstva koja im mogu dati natprirodnu snagu i hrabrost. Oni bi udisali dim od sagorevanja marihuane, ili bi ga konzumirali u obliku napitka zvanog „bhang“, koji se pravio mešanjem biljke sa mlekom ili drugim tečnostima. Takođe se verovalo da ova praksa ima duhovni i verski značaj jer se verovalo da im pomaže da komuniciraju sa bogovima i precima. Upotreba marihuane u ovom kontekstu nije bila ograničena samo na muškarce, već i na žene i decu, za koje se verovalo da učestvuju u ritualima kako bi stekli snagu i hrabrost.
Pratite Portal Dnevni Puls na i Viberu!
Dnevni Puls/AO